Locatiemanagers Wognumsebuurt bieden vluchtelingen uit Oekraïne een zo mooi en veilig mogelijk verblijf
Wognumsebuurt 10 in Alkmaar is sinds twee maanden in gebruik als gemeentelijke opvanglocatie voor vluchtelingen uit Oekraïne. Het pand wordt op termijn herontwikkeld, maar de komende twee jaar vinden zo’n 250 mensen hier onderdak. “We vangen mensen op die eerder in hotel De Rijper Eilanden, hotel Stad en Land en bij particulieren in onze gemeente verbleven”, vertelt Robbert Kraakman. Samen met Martine van Petten is hij locatiemanager van alle vijf locaties die in Alkmaar door de gemeente voor opvang van vluchtelingen uit Oekraïne worden gebruikt.
Wognumsebuurt 10 is een voormalig bankgebouw. Het straalt bij binnenkomst nog steeds luxe uit, maar de 103 slaapkamers zijn basaal ingericht. Het pand is inmiddels uitgerust met 25 keukenblokken en 4 doucheruimtes van elk 9 douches. Elke verdieping heeft een wasmachine en een droger. Naast de kookruimte bevindt zich een grote eetzaal. Voormalige vergaderruimtes zijn omgevormd tot educatieve ruimtes en drie huiskamers. “Omdat veel bewoners eerder in hotels sliepen, was het wel even wennen voor ze”, zegt Kraakman. “Badkamer en toilet moeten ze nu delen. En ze moeten hun kamer zelf schoonmaken. Maar ze kunnen hier wel zelf koken en dat vinden de mensen heel erg prettig.”
Kijken wat kan
“We hebben hier en daar plekjes waar de bewoners privé kunnen zitten”, laat zijn collega Van Petten zien. De managers hebben ruimtes opengesteld voor activiteiten als yogales. Ook willen bewoners graag dans- of schilderlessen volgen. “Wij kijken wat kan. Als het mogelijk is, mogen zij het zelf organiseren, waarbij wij een oogje in het zeil houden.”
De gedachte hierachter is dat de vluchtelingen nu ze al langere tijd in Nederland zijn ook de weg naar buiten leren vinden. “Wij willen weten waar zij zelf behoefte aan hebben. Taalles bijvoorbeeld. Medewerkers van Bibliotheek Kennemerland gaven eerder op de Rijper Eilanden taalles aan onze bewoners. Nu komen zij hier en het is de bedoeling dat we dat straks ook aan de bewoners van onze andere locaties kunnen aanbieden.”
Zelf regelen
De meeste vluchtelingen uit Oekraïne werken en de kinderen gaan naar school. Met name de jongeren lopen soms een beetje ‘met hun ziel onder de arm’. Voor hen is een gymzaaltje in de buurt gereserveerd, waar zij terecht kunnen als ze willen sporten. Van Petten: “Zij kunnen er zelf naar toe. Nu nog worden zij door onze huismeesters begeleid, maar het is de bedoeling dat de jongeren het zelf gaan regelen en de ruimte daarna weer netjes achterlaten.”
Veel mensen zetten zich voor de opvang in. In één van de drie torens die het gebouw rijk is, zijn nog negen bedrijven gevestigd. Kraakman: “De medewerkers van die bedrijven zijn heel betrokken. Een ondernemer wil bijvoorbeeld in de garage tegenover de opvang een kartbaan voor de kinderen maken. Een ander bedrijf organiseert een BBQ. Iedereen wil wel wat doen. Er zijn veel donaties. Als we spullen nodig hebben, kunnen we bijvoorbeeld bellen met kringloopwinkel KOOK en dan wordt het geregeld”, zegt Kraakman enthousiast.
Goede sfeer
Hij was eerst huismeester in de opvang en kwam in januari dit jaar in dienst als locatiemanager. Ook Van Petten is redelijk nieuw in de functie. Zij ging 1 februari als locatiemanager aan de slag. Beiden werken 36 uur. Zij hebben de taken verdeeld. Van Petten: “Ik ben er vooral voor de bewoners, maar er ligt ook een grote klus op facilitair gebied, en dat doet Robbert.”
“Het is een grote uitdaging, waarbij we veel leren”, stelt haar collega. “We hebben een nieuw team van huismeesters en gastvrouwen in een gevarieerde samenstelling.”
De sfeer op de nieuw locatie is goed. “Relaxt”, aldus Kraakman. “Natuurlijk hebben we ook wel eens mensen die overlast geven”, zegt Van Petten. “Dat is overal waar groepen mensen samen leven. Soms zijn er bijvoorbeeld buren die niet met elkaar overweg kunnen. Wij nodigen hen dan tegelijk op gesprek uit en wijzen hen op hun eigen verantwoordelijkheid om het samen voor iedereen leefbaar te houden. Als mensen zich niet aanpassen, dan kunnen wij hen een waarschuwing geven en daarna in het uiterste geval de toegang ontzeggen. Maar dat is nog niet nodig geweest.”
Kraakman: “Je hoeft niet met iedereen vrienden te zijn, maar houd het respectvol en rustig. Kinderen zijn soms wat luidruchtig. Als we dat horen, spreken we de kinderen en hun ouders daar gelijk op aan.”
Heimwee
Van Petten heeft in een eerdere functie bij VluchtelingenWerk met vluchtelingen uit de hele wereld te maken gehad. Nu wilde zij graag met Oekraïense vluchtelingen werken. Al snel merkte zij dat er weinig verschil is, al zijn de aantallen uit Oekraïne wel veel groter. “Wat ik het leuke vind in deze functie is dat we met een heel nieuw team werken. We kijken steeds naar wat we nog meer kunnen doen en hoe we dingen kunnen verbeteren. Omdat we nog niet zolang draaien, is nog niet alles in kannen en kruiken. Maar we zijn heel flexibel en het gaat steeds beter.”
Kraakman: “Het werk is een leuke uitdaging. De verhalen die ik hoor van mensen over wat zij meegemaakt hebben, vind ik soms wel heftig. Ik probeer ze een mooi en veilig verblijf te geven. Natuurlijk is het allemaal niet ideaal, maar ik wil het zo goed mogelijk voor ze regelen. Ik ben dankbaar dat ik dat vanuit deze functie mag doen.”
“Toch hoor je lang niet alles wat er speelt”, reageert Van Petten. “We zien hele veerkrachtige mensen, ondanks alles wat er speelt. Ze zijn aardig en beleefd, maar hun verdriet of trauma houden ze voor zich. Vorige week stapte ik een kamer binnen waar een klein brandje was geweest. De dame zat heel erg te huilen, omdat ze heimwee had en naar huis wilde. Die emoties laten ze meestal niet zien, maar het speelt wel.”